- یل اوبار (زِ)
مرکّب از: یل + اوبار، مادۀ مضارع اوباریدن یا اوباشتن به معنی بلعیدن و افکندن، یل شکار. یل افکن. که پهلوانان را بر زمین زند و شکست دهد. و در اینجا به مناسبت ’نهنگ’ و تشبیه ’سنان’بدان به کام فروبرندۀ یل. بلعندۀ یل:
سر خنجرش ابر خونخوار بود
سنانش نهنگ یل اوبار بود.
اسدی
سر خنجرش ابر خونخوار بود
سنانش نهنگ یل اوبار بود.
اسدی